Rok Caritas

Światowy Dzień wolontariatu

Caritas Archidiecezji Gdańskiej

Była wspólna Eucharystia, sztuka Teatru Wybrzeżak, ks. Jerzy Kownacki opowiadał o niezwykłej postaci Piotra Jerzego Frassattiego a abp Tadeusz Gocłowski wręczył nagrody dla najbardziej zaangażowanych wolontariuszy Caritas Archidiecezji Gdańskiej.

Była wspólna Eucharystia, sztuka Teatru Wybrzeżak, “Ksiądz dobrze nastawiony” Jerzy Kownacki opowiadał o niezwykłej postaci Piotra Jerzego Frassattiego a potem… Arcybiskup Tadeusz Gocłowski, wręczył nagrody dla osób najbardziej zaangażowanych wolontariuszy Caritas Archidiecezji Gdańskiej.

Wolontariusz Roku 2005 Teresa Bąk jest emerytowaną higienistką szkolną i cale swoje życie poświęca obłożnie chorym. Najczęściej zajmuje się osobami po wylewie krwi do mózgu w ich domach albo w szpitalu. Codziennie, siedząc przy łóżku, czyta im książki, rozmawia, poprawia poduszkę. Niekiedy przez kilkadziesiąt minut karmi jedną osobę podając zupę na łyżeczce - taką ma cierpliwość. Wiadomość, że została Wolontariuszem Roku przyjęła z niedowierzaniem, ocierając łzy szczęścia. (Ja dostałam nagrodę? Boże drogi! To mój najpiękniejszy dzień! Ale czy ja zasługuję? Przecież ja nie robię nic szczególnego, ja nie leczę chorych, tylko przy nich jestem).

Zdaniem Ks. Dyrektora gdańskiej Caritas nie było cienia wątpliwości co do tego, że statuetkę Bursztynowego Serca otrzyma właśnie Teresa Bąk. Chociaż wiele placówek przedstawiało kandydatów do nagrody ale w tym roku najbardziej zasłużyła na nią pani Teresa. Jest skromna i zwyczajna, a przez to bardzo wyjątkowa. Ma wspaniały kontakt z chorymi.

Po raz pierwszy nagrodę “Szkolnego Samarytanina Roku 2005” otrzymało również Szkolne Koło Caritas działające przy Gimnazjum nr 2 w Gdańsku. Nie za niezwykłą liczbę członków (około 120 uczniów), ale za ogromną aktywność i zaangażowanie. Sprawozdanie z rocznej działalności było naprawdę imponujące. Caritas Archidiecezji Gdańskiej przyznaje nagrody co roku w okolicach 5 grudnia, w którym przypada międzynarodowe święto wolontariatu, ale są one tylko skromnym wyrazem wdzięczności względem wszystkich wolontariuszy.