Pomoc dla Syrii

Poniedziałek, 01 Lipca 2013 12:16

aktualizowano 7 kwietnia 2014 r.

Caritas Polska od 1 czerwca do 31 grudnia 2013 roku świadczyła pomoc na rzecz uchodźców syryjskich w ramach projektu „Oferta edukacyjna Caritas dla dzieci uchodźców syryjskich w Jordanii”. Działania współfinansowane były ze środków polskiej współpracy rozwojowej MSZ. Dofinansowanie wyniosło 637 245 zł. Projekt był kontynuacją działań zainicjowanych w 2012 roku.

Dlaczego pomagamy Syryjczykom?

Pogarszająca się z każdym miesiącem sytuacja w Syrii sprawia, że liczba uchodźców od trzech lat stale wzrasta. W Jordanii, Libanie, Turcji, Iraku i innych krajach Bliskiego Wschodu przebywa już ponad 2,6 mln Syryjczyków, z czego około 600 tys. znajduje się w Jordanii. Stanowi to około 10 proc. populacji tego sześciomilionowego państwa. Stan ten może generować poważne konflikty społeczne i doprowadzić do niestabilności ekonomicznej krajów sąsiadujących, które zmagają się z falą napływających uchodźców.

Aż 75 proc. z 600 tys. syryjskich uchodźców przebywających w Jordanii to tzw. uchodźcy miejscy (ang. urban refugees). W odróżnieniu od tych przebywających w obozach dla uchodźców ci pierwsi mieszkają w miastach, gdzie wynajmują lokale lub korzystają z pomocy rodzin bądź sąsiadów.

Podkreślenia wymaga fakt, że większość międzynarodowej pomocy humanitarnej trafia do uchodźców znajdujących się w obozach, podczas gdy 75 proc. wszystkich Syryjczyków przebywających w Jordanii pozbawionych jest właściwie jakiegokolwiek międzynarodowego wsparcia.

Dlaczego pomagamy dzieciom?

Szczególnymi ofiarami konfliktu są dzieci, które przeżyły traumę wojny i często śmierć bliskich osób. Musiały one opuścić szkoły w Syrii, a w Jordanii pozbawione są możliwości nauki z wielu powodów, m.in.: strachu przed odrzuceniem i niemożnością przystosowania się do innego sytemu edukacyjnego, różnic programowych, przepełnienia w jordańskich szkołach (działają one ponadto w systemie zmianowym ze względu na problemy lokalowe). Wielu rodziców natrafia też na trudności związane z rejestrowaniem dzieci w szkołach publicznych ze względu na brak dokumentów poświadczających, że dzieci uczyły się w Syrii. Rodziny tych dzieci nie są w stanie pokryć kosztów transportu, materiałów szkolnych czy podręczników, a to sprawia, że wiele syryjskich dzieci wycofuje się i rezygnuje z edukacji w jordańskich szkołach. Wzrasta przez to liczba pracujących, handlujących i żebrzących dzieci, które często zarabiając w ten sposób, są jedynymi żywicielami kilkuosobowych syryjskich rodzin.

Co daje dzieciom projekt Caritas?

Projekt edukacyjny pozwala na stworzenie syryjskim dzieciom możliwości funkcjonowania w warunkach zbliżonych do tych, jakie mają ich rówieśnicy z innych krajów, nie dotknięci takimi traumatycznymi doświadczeniami.

Zaniedbania w zakresie edukacji przynależnej kolejnym etapom rozwoju dzieci mogą się okazać nie do odrobienia w przyszłości. Uniemożliwią one osiągnięcie sukcesu edukacyjnego w najbliższych latach oraz zawodowego w życiu dorosłym. Ma to szczególne znaczenie w przypadku uchodźców i emigrantów, którzy nawet przy zbliżonym potencjale własnym oraz poziomie wykształcenia i kwalifikacji w stosunku do rodzimej ludności, napotykają na szereg trudności związanych z aklimatyzacją i akceptacją w nowym środowisku, co nie daje im możliwości „równego startu”.

Niezbędne jest zatem, aby tę najsłabszą grupę wiekową objąć najszerszą opieką. Wsparcie to powinno nie tylko zaspokoić elementarne potrzeby bytowe, ale również uchronić dzieci i młodzież przed degradacją społeczną w przyszłości. Tylko taki kompleksowy projekt edukacyjny w pełni odpowiada na zdiagnozowane potrzeby syryjskich dzieci. Obok funkcji edukacyjnej ma również wymiar terapeutyczny – daje szansę zapomnieć i pozwala przywrócić utraconą nadzieję na lepsze jutro.

Dlaczego pomagamy muzułmanom?

Mimo że Caritas to organizacja ściśle związana z Kościołem katolickim, fakt ten nie rzutuje na charakter i zakres świadczonej pomocy. Zgodnie z zasadą bezstronności Caritas pomoc dla uchodźców z Syrii jest udzielana na podstawie analizy potrzeb uciekinierów, a nie ich przynależności religijnej (nie ma znaczenia czy beneficjentami pomocy są syryjscy chrześcijanie, sunnici, alawici, szyici, druzowie, etc.).

Caritas Polska i Caritas Jordania pomagają ludziom, a nie wyznawcom tej czy innej religii, przynależącym do tej czy innej narodowości, plemienia czy ugrupowania politycznego. Dla nas najważniejszy jest człowiek. Wierzymy, że ratując jedno życie ratujemy cały świat.

Komu konkretnie pomagamy?

Projekt skierowany był do trzech grup syryjskich uchodźców:

a) 666 dzieci w wieku od 6 do 14 lat w Mafraq, Zarqa, Irbid, Madaba, Amman i Karak w zakresie: języka angielskiego, języka arabskiego, umiejętności plastycznych, matematyki, edukacji nieformalnej, nauki przez doświadczenie.

Dzieci w wieku szkolnym straciły szansę (w porównaniu z ich rówieśnikami w innych krajach, ale także ich rówieśnikami z Jordanii) rozwoju, kształcenia, ale także „pozbawione zostały dzieciństwa”. Większość z nich jest bowiem wykorzystywana już od najmłodszych lat do pracy, handlu lub żebractwa.

Wśród 666 dzieci objętych projektem znalazły się przede wszystkim dzieci pozbawione możliwości kształcenia w ogóle. Ma to na celu ułatwienie ich integracji oraz ofiarowanie „namiastki utraconego dzieciństwa” i szansy na „równy start” w przyszłości.

Pomocą objęte zostały również dzieci, które już uczą się w jordańskich szkołach. Proces kształcenia tej grupy jest monitorowany, a ewentualne ryzyko porzucenia nauki ograniczane, dzięki zaplanowanym w projekcie zajęciom dodatkowym.

b) 32 niepełnosprawnych dzieci w wieku od 6 do 18 lat w zakresie: terapii edukacyjnej i fizykoterapii.

Dzieci niepełnosprawne są kategorią uchodźców, która ze względu na dysfunkcje ruchowe lub umysłowe oraz na pogarszające się warunki bytowe, musi sprostać ogromnym wyzwaniom, a bez pomocy z zewnątrz ich rodziny znajdujące się w ciężkiej sytuacji finansowej nie są w stanie zapewnić im właściwiej opieki, ani też zintegrować społecznie.

c) 56 rodziców dzieci w zakresie warsztatów uświadamiająco-edukacyjnych.

Bez zgody rodziców, dzieci objęte projektem edukacyjnym, nie mogą uczestniczyć w zajęciach, warsztatach i terapii. Często jest tak, że świadomość większości niewykształconych rodziców, dotycząca edukacji i kształcenia, jest bardzo niska. Przez to dzieci zmuszane są do pracy, handlu i żebractwa, a dzieci niepełnosprawne są izolowane od środowiska i zamykane w domu.

Liczba wszystkich beneficjentów projektu wyniosła 754 osoby z 6 miejscowości na terenie całej Jordanii.

JORDANIA 2012

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacja o projekcie realizowanym przez Caritas Polska w Jordanii w 2012 roku

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Caritas Polska od 1 lipca do 31 grudnia 2012 roku realizował projekt pomocy uchodźcom syryjskim w Jordanii pn. „Promocja kształcenia i społecznej integracji dzieci uchodźców syryjskich w Jordanii”. Projekt był finansowany w ramach polskiej współpracy rozwojowej MSZ RP. Dofinansowanie wynosiło 742 784 zł.

Projekt dotyczył pomocy dzieciom uchodźców syryjskich, którzy znajdują się na terenie Jordanii. Caritas Polska i Caritas Jordania przez 6 miesięcy pomagały 350 uchodźcom syryjskim: 200 dzieciom w wieku od 6 do 15 lat i 150 osobom w wieku od 16 do 40 lat. W ramach projektu wsparciem zostało objętych po 100 dzieci w szkole w Mafraq oraz w Zarqa. W Ammanie oraz w Zarqa w szkoleniach zawodowych wzięło udział 150 osób dorosłych z Syrii.

Celem projektu było przygotowanie syryjskich dzieci do rozpoczęcia nauki w jordańskich szkołach oraz podwyższenie kwalifikacji zawodowych młodych Syryjczyków, by mogli oni lepiej odnaleźć się na jordańskim rynku pracy.

Wiele dzieci zostało zmuszonych do opuszczenia swoich szkół w Syrii. Z kolei w Jordanii w przeważającej większości nie uczęszczają one na zajęcia, m.in. z powodu dużych odległości pomiędzy placówkami a miejscem zamieszkania czy strachem przed integracją i dostosowaniem się do jordańskiego, odmiennego systemu edukacji. Zajęcia z edukacji nieformalnej miały wyrównać różnice w poziomie wiedzy pomiędzy syryjskimi i jordańskimi dziećmi i stworzyć tym pierwszym warunki do normalnego rozwoju.

Uchodźcy często przekraczali granicę, nie zabierając ze sobą dokumentów czy świadectw szkolnych dzieci. Wiele dzieci i młodzieży przybyło do Jordanii już po rozpoczęciu roku szkolnego, więc nie miało możliwości, rozpoczęcia nauki w szkołach w trakcie jego trwania.

Działania w projekcie:

1. Zajęcia z edukacji nieformalnej w dwóch szkołach w miejscowościach: Zarqa i Mafraq dla 200 syryjskich dzieci:

a) zajęcia wyrównawcze z matematyki, angielskiego oraz arabskiego dla 200 uczniów z dwóch szkół prowadzone przez wykwalifikowanych nauczycieli.

b) zajęcia dodatkowe, których celem z jednej strony była integracja z rówieśnikami z Jordanii, a z drugiej promocja zdrowych oraz aktywnych sposobów spędzania wolnego czasu. Były to zajęcia kształtujące oraz promujące ducha przyjaźni i współpracy między uczniami oraz dające możliwość pokazania swoich talentów (np. nauka malarstwa, rysunku, zajęcia ruchowe). Zorganizowane zostały także warsztaty plastyczne oraz zabawy ruchowe i terenowe. Zajęcia prowadzili doświadczeni animatorzy. Wykorzystane zostały interaktywne oraz partycypacyjne metody nauczania (np. zajęcia manualne, zabawa, nauka lokalnych tańców tj. Dabkeh, nauka folklorystycznych pieśni, zwiedzanie historycznych, naukowych, kulturalnych oraz rozrywkowych miejsc, obchodzenie religijnych uroczystości i innych świąt, degustacja syryjskich potraw). Integracja odbywała się razem z jordańskimi dziećmi.

2. Szkolenia zawodowe dla 150 dorosłych w wieku 16-40 lat

Każdy młody Syryjczyk wziął udział w jednym szkoleniu zawodowym. Ośrodki Caritas w Zarqa i Ammanie zapewniły kadrę do szkoleń z zakresu produkcji żywności oraz udostępniły wyposażone miejsca, w których przeprowadzono warsztaty z gotowania, pieczenia i szycia. Dzięki praktycznej nauce zawodu, młodzi Syryjczycy nabyli umiejętności, które zwiększyły ich szansę samodzielnego utrzymania się w nowej sytuacji życiowej, na uchodźctwie w Jordanii.

3. Stałe zespoły edukacyjne

W projekcie funkcjonowały dwa zespoły edukacyjne, po jednym dla każdej ze szkół, w Zarqa i Mafraq. Projekt dążył do osiągnięcia celu: „jedna dobrze wyposażona szkoła”. Zespoły te zostały utworzone do opracowania i wprowadzenia programu nauczania jednolitego dla wszystkich uczniów. Nowe podejście w pracy z dziećmi wymagało również przeprowadzenia dodatkowych szkoleń dla kadry nauczycielskiej w celu, np. uwrażliwienia jordańskich nauczycieli na odmienność syryjskiego systemu edukacyjnego czy programu nauczania oraz wykorzystania innowacyjnych metod kształcenia najmłodszych.

Od października do grudnia w miejscowościach Marfraq oraz Zarqa przebywali dwaj wolontariusze Caritas Polska, którzy pomagali w prowadzeniu zajęć dla syryjskich dzieci. Uczestniczyli w życiu uchodźców, obserwowali ich codzienną walkę o godne życie oraz opisywali regularnie na swoich blogach całe skomplikowane tło syryjskiego dramatu.

Więcej informacji na blogach dwóch uczestników zeszłorocznego projektu:

Życie jest jak pudełko czekoladek, nigdy nie wiesz, co ci się trafi – ja trafiłem na Jordanię.
Chcecie spróbować, jak smakuje?

www.rchibowski.wordpress.com/

Zapytałem moje dzieciaki o ich marzenia: "chciałabym być ptakiem, żeby
móc choć przez chwilę zobaczyć, co dzieje się w moim domu..."

www.jacekzakrzewski.wordpress.com/

Artykuły powiązane: