Ośrodek w Rusinowicach - wizytówka Caritasu diecezji gliwickiej

Sobota, 20 Kwietnia 2002 15:00

Caritas Diecezji Gliwickiej

Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjny dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej pw. św. Rafała Archanioła w Rusinowicach koło Lublińca istnieje od 1994 r.

Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjny dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej pw. św. Rafała Archanioła w Rusinowicach koło Lublińca istnieje od 1994 r. Oficjalnie rozpoczął działalność 12 czerwca, gdy poświęcił go nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk wraz z biskupem gliwickim Janem Wieczorkiem. Pięknie zaprojektowany i wykonany, a przy tym niezwykle funkcjonalny obiekt jest prawdziwą wizytówką Caritasu diecezji gliwickiej, na której terenie znajduje się ponadto m.in. 17 stacji opieki i gabinetów rehabilitacyjnych, dom pomocy społecznej, dwie kuchnie dla ubogich, warsztaty terapii zajęciowej i kilka innych placówek.

Obiekt według projektu architektów Jacka Lewandowskiego i Zygmunta Radziewicza-Winnickiego we współpracy z architektem amerykańskim inż. Walterem Kaplanem wzniesiono na powierzchni 4 ha w latach 1990-94. Powierzchnia użytkowa wynosi 4,7 tys. m kw. a kubatura budynków - 23,6 tys. m sześc. Środki na budowę przekazała przede wszystkim Komisja Wspólna ds. Pomocy Humanitarnej ambasady Stanów Zjednoczonych w Warszawie; ponadto inwestycję wsparli finansowo Jan Paweł II, episkopat włoski, Caritas Polska oraz wielu darczyńców indywidualnych.

W Roku Świętym 2000 wybudowano na terenie Ośrodka - jako wotum Wielkiego Jubileuszu - w ciągu niecałego pół roku Dom Opiekuna pw. św. Józefa, przeznaczony na część hotelowo-konferencyjną dla rodziców, którzy towarzyszą dzieciom w ich rehabilitacji a nie muszą na stałe z nimi mieszkać. W tej części odbywają się też różne konferencje Caritasu, łącznie z międzynarodowymi, a także szkolenia dla rodziców.

Ośrodek może przyjąć jednorazowo na 3-tygodniowym turnusie do 80 dzieci w wieku od 2 do 20 lat z różnymi rodzajami schorzeń i upośledzeń, przede wszystkim fizycznych, ale trafiają tu także osoby niepełnosprawne umysłowo (często zresztą występują oba rodzaje upośledzeń). W placówce odbywają się ćwiczenia w zakresie leczenia wodą, terapii ruchowej, hipoterapii (z końmi), psychoterapii, leczenia zaburzeń powstałych w wyniku komplikacji porodowych itp. Na miejscu są liczne gabinety zabiegowe, stołówka a także kaplica, w której codziennie odprawiana jest Msza św.

Ważnym elementem leczenia jest to, że uczestniczą w tym również rodzice bądź opiekunowie dziecka, ucząc się jednocześnie prowadzenia rehabilitacji w domu, po powrocie z Ośrodka. Chociaż należy on do diecezji gliwickiej, z placówki korzystają ludzie z całego kraju, a nawet z zagranicy, przyjeżdżają tu bowiem na leczenie dzieci z rodzicami ze Skandynawii i krajów nadbałtyckch.

Do Ośrodka przyjeżdżają dzieci w zasadzie na jednorazowy turnus, ale zdarza się, że pojawiają się tutaj po raz kolejny, aby kontynuować leczenie. Według zgodnej opinii rodziców i dzieci jedną z najważniejszych przyczyn chętnego powracania do tego miejsca jest, niezależnie od potrzeb zdrowotnych, panująca tu atmosfera rodzinna i pełna ciepła.