Wielkanocne baranki na dom dla niepełnosprawnych

Czwartek, 03 Kwietnia 2014 13:41

Ponad 52 tys. cukrowych baranków trafiło do parafii archidiecezji krakowskiej w ramach Wielkanocnego Dzieła Caritas. W ubiegłym roku akcja miała na celu pomoc w sfinansowaniu budowy domu dla niepełnosprawnych w Spytkowicach. W tym roku Caritas zbiera środki na wyposażenie domu.

             Ośrodek w Spytkowicach to inicjatywa Tadeusza i Eugenii Góreckich, mieszkających w USA, którzy postanowili przekazać krakowskiej Caritas swoją ojcowiznę na dom dla osób niepełnosprawnych. - Widzieliśmy, że takie osoby są w Spytkowicach i okolicy, ale siedzą w domach, bo nie mają dokąd pójść - tłumaczyła decyzję Eugenia Górecka podczas pobytu w Polsce w 2012 r.

            W ubiegłym roku dom został wybudowany. W dwukondygnacyjnym budynku na parterze znajduje się 7 sal przeznaczonych na warsztat terapii zajęciowej, sala rehabilitacji, pomieszczenia sanitarne i socjalne oraz gabinety lekarsko-pielęgniarski i psychologa. Na poddaszu mieszczą się trzy pokoje mieszkalne dla osób niepełnosprawnych z pełnymi węzłami sanitarnymi. To miejsce na internat dla osób z dalszych miejscowości, które mogłyby tu mieszkać w ciągu tygodnia i wracać na sobotę i niedzielę do swoich rodzinnych domów. Powierzchnia użytkowa domu wynosi ponad 618 m². Na inwestycję wartą około 2 mln zł udało się uzyskać dofinansowanie ponad 800 000 zł ze środków PFRON, będących w dyspozycji województwa małopolskiego. Pozostałe środki przekazała Caritas.

O potrzebie budowy domu dla osób niepełnosprawnych w Spytkowicach wypowiedziało się pozytywnie starostwo powiatowe w Wadowicach. Na ogłoszenie o naborze do powstającego ośrodka zgłosiło się 50 osób. Wcześniej planowano 30 miejsc. Starostwo zaproponowało, by zwiększyć liczbę miejsc w warsztacie terapii zajęciowej, który ruszy jeszcze w tym roku.

            Warsztat terapii zajęciowej to placówka dziennego pobytu. Zajęcia odbywają się w grupach przez pięć dni w tygodniu przez siedem godzin dziennie. Celem terapii zajęciowej jest rehabilitacja społeczna i zawodowa, zmierzająca do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności każdego uczestnika, czyli umożliwienie niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia osoby niepełnosprawnej w środowisku - w miarę jej możliwości. Główny nacisk w terapii położony jest na zajęcia praktyczne prowadzone w pracowniach tematycznych. Najczęściej są to pracownie: krawiecko-dziewiarska, gospodarstwa domowego, plastyczna, ogrodnicza, stolarska, rzemiosł różnych, muzyczna. Odbywają się także zajęcia rehabilitacyjne. Indywidualne plany pracy dostosowane są do psychofizycznych możliwości uczestników i włączone w program rehabilitacji leczniczej i społecznej. Organizowane są też zajęcia dodatkowe z zakresu sportu, kultury, turystyki i wypoczynku.
Agnieszka Homan