Rok Caritas

Światowy Dzień Chorego

Akcje ogólnopolskie

caritas_dzch_obrazek_2013

„Idź, i ty czyń podobnie”

Od 20 lat, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, Kościół powszechny obchodzi Światowy Dzień Chorego. Bł. Jan Paweł II pragnął okazać szczególną miłość i troskę Kościoła o chorych, pielęgnowanych w szpitalach, hospicjach lub domach rodzinnych. Chorzy, niepełnosprawni i seniorzy są uprzywilejowaną cząstką Kościoła. Dźwigając mężnie i wytrwale krzyż swej choroby oraz ograniczeń, bezsilności i lęków, jakie niesie cierpienie fizyczne i duchowe, są dla Kościoła nauczycielami zawierzenia i ufności Bogu. Sposób traktowania chorych, słabych i starszych jest dla Kościoła swoistym sprawdzianem, probierzem wierności ewangelicznemu prawu miłości. Bł. Jan Paweł II gorąco pragnął, aby chorzy, a także ci, którzy im pomagają, nie czuli się samotni.

 Nie jesteście opuszczeni

Co roku papież ogłasza swoje orędzie do chorych i pracowników służby zdrowia oraz do wiernych chrześcijan i wszystkich osób dobrej woli. W tym roku Benedykt XVI zapowiadając główne uroczystości Dnia Chorego w niemieckim sanktuarium maryjnym w Altötting zapewnił wszystkich cierpiących o swojej szczególnej bliskości przywołując słowa ojców Soboru Watykańskiego II: „Nie jesteście opuszczeni czy niepotrzebni: jesteście powołani przez Chrystusa, wy jesteście Jego przejrzystym obrazem".

Przed rokiem Benedykt XVI w orędziu na XX Światowy Dzień Chorego zwrócił uwagę na rolę wiary w życiu cierpiących. Wychodząc od ewangelicznego opisu spotkania Chrystusa z dziesięcioma trędowatymi (Łk 17,11-19), Ojciec Święty cytuje słowa Jezusa wypowiedziane do jednego z nich: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła” (Łk 17,19). Przypomniał, że „kto wierzy, nigdy nie jest sam”. Człowiek wierzący wchodzi w rzeczywistość cierpienia i śmierci mając świadomość, że jest wraz z nim Chrystus. Zawierzając Ukrzyżowanemu i Zmartwychwstałemu, może obronić się przed zwątpieniem, strachem, niepewnością. Może przemienić cierpienie w akt miłości – ofiarowując siebie Bogu za zbawienie świata. Wiara pozwala doświadczyć bliskości Boga w chwilach największych duchowych udręk. Mówi się, że cierpienie jest jak schody. Niektórym pozwala wejść aż na wyżyny człowieczeństwa i doprowadzić do nieba, ale też może sprawić, że ktoś stoczy się w przepaść, w dół niewiary i rozpaczy. Co zrobić, by ocalić siebie przed niszczącą mocą cierpienia? Trzeba zatroszczyć się o swą wiarę.

 Pomagajmy chorym

Ci, którzy są blisko chorych wiedzą, że potrzebują oni nie tylko pomocy medycznej i rozmaitych posług dla zaspokojenia potrzeb fizycznych. Chorzy potrzebują czegoś więcej: potrzebują wsparcia psychicznego i duchowego. Sojusznikiem w trudnych chwilach zmagania się z chorobą jest wiara. Dlatego Ojciec Święty Benedykt XVI przypomina o trzech sakramentach świętych: pokucie, Eucharystii i namaszczeniu chorych, które są źródłem bezcennej łaski dla cierpiących. Poprzez te sakramenty Chrystus umacnia chorych. „Ten, kto w cierpieniu i chorobie wzywa Pana, może być pewnym, że Jego miłość nigdy go nie opuści i że również miłość Kościoła, który jest przedłużeniem w czasie zbawczego dzieła Chrystusa nigdy go nie zawiedzie. (…) Każdy sakrament zresztą wyraża i uobecnia bliskość samego Boga, który w sposób absolutnie bezinteresowny «dociera do nas poprzez rzeczy materialne, którymi się posługuje, czyniąc je narzędziem służącym naszemu spotkaniu z Nim»” – pisał papież. Nie bójmy się zatem proponować chorym sakramentu pokuty i pojednania. Pomóżmy im, by mogli jak najczęściej karmić się Eucharystią. Rozmawiajmy o wierze. Dzielmy się z nimi nadzieją, która nie pochodzi od nas, lecz od Chrystusa. Wspólnie z nimi się módlmy, wiedząc, że w niektórych sytuacjach właśnie modlitwa jest jedyną i najskuteczniejszą formą pomocy.



                                                                                                      MODLITWA ZA CHORYCH


                                                                              Jezu, pełen miłosierdzia i dobroci dla dźwigających krzyż choroby,
                                                                              starości lub niepełnosprawności, obdarz swoją łaską i błogosławieństwem 
                                                                              wszystkich cierpiących oraz tych, którzy im pomagają i leczą. Umacniaj
                                                                              wiarę w sercach doswiadczanych bólem i samotnością. Spraw, aby
                                                                              chorzy z nadzieją oczekiwali ulgi w cierpieniu i pociechy. Udziel im łaski
                                                                              głębokiej radości, pokoju serca i odwagi, by dźwiganie krzyża było dla
                                                                              nich czasem wzrastania w wierze i chrześcijańskiej nadziei. Chroń nas
                                                                              wszystkich przed rezygnacją i zwątpieniem w miłość Bożą.
                                                                              Tobie cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków. Amen.



                                                                              Ten, kto w chorobie i w cierpieniu wzywa Pana, może być pewnym,
                                                                              że Jego miłość nigdy go nie opuści i że również miłość Kościoła, 
                                                                              który jest przedłużeniem w czasie zbawczego dzieła Chrystusa, 
                                                                              nigdy go nie zawiedzie. (...) Pragnę zachęcić chorych i cierpiących,
                                                                              aby znajdowali zawsze bezpieczna kotwicę w wierze, która karmi
                                                                              się słuchaniem Słowa Bożego, osobistą modlitwą i sakramentami,
                                                                              podczas gdy pasterzy zapraszam, aby byli zawsze gotowi do ich
                                                                              udzielania chorym. Niech kapłani na wzór DobregoPasterza
                                                                              jako przewodnicy powierzonej im owczarni, będą pełni radości,
                                                                              opiekuńczy wobec osób najsłabszych, ubogich, grzeszników
                                                                              i ukazują nieskończone miłosierdzie Boga napawającymi otu-
                                                                              chą słowami nadziei.

                                                                                                                                                               Benedykt XVI
                                                                                                          Orędzie na XX Światowy Dzień Chorego 2012 r.


Światowy Dzień Chorego został ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na jego życie - 13 maja 1992 roku. Celem tego dnia jest refleksja nad tajemnicą cierpienia oraz uwrażliwienie społeczeństwa na potrzeby i pomoc chorym. Jest to też okazja, by zachęcić do czynnego wolontariatu. Ojciec Święty Jan Paweł II pragnął, aby żaden chory czy cierpiący nie czuł się odrzucony i zapomniany.

 



Artykuły powiązane: